„Puls“  Ein Gedicht von Auguste Greve

Puls, dat ist en Buerndörp.
Antosehn ümmer recht nett.
Dor giv't Köh, Kartüffeln un Schwien.
Dat mut so wen, dat mut so sien.

Und Gäste koomt vom wieden her,
fölt sick hier wohl, na bitte sehr.
Se goht lang Wech und Gras und Grön,
bekiekt sick ok de groden Böm.

De gode Luft in de Lung sik tankt,
doch de Pulser schimpt op den Güllegestank.
Dat mut ok wen, dat möt ji weten,
denn sünst, harn wie nix to eten.

Dat gevt kein Korn und dorvun ken Brot,
un so wer bi uns grote Not.
Dorüm lat dat man stinken na Köh und Schwien,
wie wöllt man recht tofreden sien.